Od Nakidai'a Cd Rawhay

Wadera zasnęła. Zrobiło się już późno. Wziąłem ją delikatnie na grzbiet i powolnym krokiem szedłem w stronę jej jaskini. Po kilkunastu minutach byłem na miejscu. Podczas drogi rozmyślałem o wszystkim i o niczym. Odłożyłem waderę w jej jaskini. Uroczo wygląda, gdy śpi.- Pomyślałem.

Nie chciało mi się iść do mojej jaskini, więc położyłem się obok wadery i zasnąłem wtulony w nią. Noc mięła bardzo szybko. Śniła mi się Raw. Rankiem, obudziłem się, a wadera stała nachylona nade mną.

-Co my tu robimy?- Zapytała, gdy otwarłem oczy.

- Przeniosłem cię do twojej jaskini bo zasnęłaś.

- O, dziękuję,, A dlaczego ty tu..

- Wybacz, nie chciało mi się wracać do mojej jaskini.

- Okej.. Naki?

- Hmm?

- Dziękuję ci za wczoraj.

- Nie ma sprawy.- Powiedziałem z uśmiechem.

Po chwili wilczyca mnie przytuliła, gdy wyszedłem z jej objęć zaproponowałem jej spacer w góry. Zgodziła się.

Po półgodzinnej drodze, byliśmy już na jednym ze szczytów. Gdzieniegdzie, w niższych rejonach gór, były wąskie, zamarznięte i śliskie dróżki. Postanowiliśmy nimi pójść. Wadera szła od wewnętrznej strony, a ja od zewnętrznej. Nagle poślizgnąłem się i w ostatniej chwili chwyciłem się łapami dróżki. Wbiłem pazury w lód.

- Raw, pomóż!  Powiedziałem, wisząc kilkanaście metrów nad ziemią.

Wadera od razu mi pomogła.

- Może pójdziemy gdzie indziej?- Zapytałem.

- Zgoda.

- W takim razie, gdzie?

<Raw?>