Od Isabelli

Po rozmowie z syreną, pobiegłam na główną polanę do królowej. Na miejscu zobaczyłam coś wspaniałego. Był to piękny basior miał białą sierść z niebieskimi wykończeniami. Chyba się zakochałam ! Podszedł do mnie. Serce mi mocno biło. Powiedział :

- Jak się nazywasz? Nigdy cię tu nie widziałem. Jesteś nowa?

- Ttakk. Mam nna imię Issabella - wydukałam. czerwieniąc się.

- No to super! Ja jestem Denis - odpowiedział radośnie. Co cię tu sprowadza?

- Chciałam ddołączyć ddo uzdrowicieli - powiedziałam.

- Tam stoi Rosalie. Do niej musisz się zgłosić - odpowiedział. Do zobaczenia później.

Łał... Jaki on piękny... Ale nie, nie na pewno by mnie nie zechciał. Jestem wielką niezdarą... Po tych rozmyślaniach pobiegłam w kierunku Roxi.

Powiedziałam :

- Cześć. Chciałam się ciebie o coś zapytać.

Odpowiedziała mi wesoło :

- Hej. O co chodzi?

- Jesteś główną uzdrowicielką?

- Tak, jestem - odpowiedziała.

- Chciałam się zapytać, czy mogę dołączyć do uzdrowicieli?

- Możesz. Tylko najpierw pokaż co umiesz. Choć za mną- powiedziała z uśmiechem.

Szliśmy przez las. Nigdy nie byłam w tym lesie. Było tutaj bardzo ciemno. Bałam się. Pomyślałam o tym chłopaku i od razu zrobiło mi się lepiej. Na miejscu ujżałam wielką jaskinię. Weszłyśmy do środka. Na kocach leżał wielki basior. Rosalie powiedziała, że mam uleczyć jego rany. Jedną magią, a drugą bez magii. Skupiłam się mocno na ranie i wypowiedziałam zaklęcie :

- Alamanto sepcta!

Rana znikła. Rosalie była zadowolona. Później wzięłam zioła i położyłam na ranę. Powoli zagoiła się.

Rosalie od razu powiedziała :

- Zostajesz uzdrowicielką !

Byłam uradowana! Przytuliłam Rosalie i podziękowałam. Powiedziała jeszcze, że od jutra zaczynam pracę. Dała mi jeszcze książkę o uzdrowieniach dzięki magii i o ziołach. Poszłam do jaskini.