Od Akumy cd Touki

- Spokojnie, nie jestem szpiegiem. - odrzekła wadera na którą się natknęłam w jaskinii.

- Przepraszam, zareagowałam chyba za ostro.. - powiedziałam nieco zawstydzona tym jak potraktowałam nową waderę.

- Nic nie szkodzi. Niedawno dołączyłam. Jak się nazywasz? - spytała się mnie z powagą.

- Jestem Akuma. Pełnię tu rolę obrońcy alf. - przyjęłam nieco dumną pozycję. - A kim ty jesteś i jaką rolę tu pełnisz?

- Nazywam się Touka. Pomagam głównemu zwiadowcy.

Moje kąciki ust delikatnie podniosły się. Touka wyglądała na interesującego wilka. Mój instynkt również mi mówi, że jest OK. Inaczej leżałaby tutaj z rozprutym gardłem. 

- Zwiadowca. Niebezpieczna robota. Ale wyglądasz na kogoś kto potrafi sobie poradzić. Oprowadzić cię po paru miejscach watahy? Nudzi mi się nieziemsko. - powiedziałam nieco entuzjastycznie. Może w końcu zabiję jakoś nudę.

- W sumie..i tak nie mam nic lepszego do roboty. - zgodziła się Touka, a ja wykonałam zachęcający gest łapą.

Wyszłam z jaskinii, nieco przymrużając oczy, aby uniknąć mocnych promieni słonecznych. Touka wyszła za mną, jeszcze trochę zaspana. Nie dziwię się, przerwałam jej sen o tak wczesnej porze. Pierwszy raz widziałam wilka z dalekich, zimnych krain. Wydawało mi się to ciekawe, zwłaszcza, że moim żywiołem jest ogień.

- Wyglądasz jak wilk, który został urodzony gdzieś w krainach śniegu. Masz niebieskie oczy. - zagadałam. - Czy to ten klimat nauczył cię zaradności? - byłam ciekawa, czy Touka spyta się skąd ja to wiem.

<Touka?>