Od Raz'a cd Daiki (i już się nie wymigasz)

Odzyskałem na chwilę nad sobą panowanie. Ufff....

-Daiki, podejdź na chwilę... obiecuję, że nic Ci nie zrobię.-wadera zawahała się chwilę powiedziała coś do Roksi i podeszła.

-Musisz bliżej.-powiedziałem z lekkim poirytowaniem. Daiki podeszła tym razem bez wahania.

-Posłuchaj...- zacząłem szeptać jej do ucha- na razie jestem opanowany.. ale za chwile znowu się zacznie. Musisz mnie uwolnić wtedy ucieknę jak najdalej i się wyładuję. Rozumiesz? Wtedy będę już normalny.-Daiki pokiwała lekko głową

-Ale musisz zrobić to dyskretnie inaczej Magnolia znowu mnie uwięzi...- Tym razem już stanowczo przytaknęła i wróciła na swoje miejsce. Po chwili w jaskini zrobiło się wilgotno. Krople wody zaczęły pojawiać się na suficie. Ziemia pode mną zaczęła się ruszać. Oczy Daiki zabłysły turkusowym blaskiem i korzenna klatka pękła z hukiem. Ja z prędkością światła wystartowałem z miejsca i wybiegłem z groty. Zmieniłem się w ducha aby nie mogli mnie znaleźć i zacząłem się zastanawiać na kim mógłbym się wyżyć. Na jakiejś wrogiej watasze ? Nie, mógłbym wywołać wojnę. Na jakimś gatunku zwierząt? Nie, zakłóciłbym ekosystem. A może... W sumie nic do nich nie mam... ale wycinają lasy i jest ich stanowczo za dużo... nie przecież tam są ich szczenięta... chociaż... nie ma ich w tej osadzie drwalko-górniczej na zachodnim krańcu gór. Niszczą las i osłabiają podstawy góry więc im się należy. Sam raz widziałem jak mordowali chociażby takie pisklęta albo  małe króliki. rozumiem żeby to robić z głodu, a oni pozbawiali je życia bo stały na drodze wycinki. Tak to będzie dobry wybór. Tylko będę musiał zmylić pogoń, żeby nie pobiegli za mną do watahy. Da się zrobić. - No to w drogę.- powiedziałem do siebie wstając z liści. Po chwili byłem już w złoto-pomarańczowym jesiennym lesie.

 

 (no mam nadzieję, że się spodoba. wymyślcie coś ciekawego XD Daiki twoja kolej.)